پاستیل یا آبنبات ژله ای نوعی شیرینی کوچک و لاستیکی مانند هستند. انواع اصلی و قدیمی پاستیل‌ها از شکر، شربت گلوکز، طعم دهنده‌ها، رنگ‌های خوراکی و ژلاتین ساخته شده‌اند. استفاده از ژلاتین در ساخت و تولید پاستیل باعث می‌شود که به پاستیل حالت ژله‌ای بدهد و هنگام خوردن در دهان آب شود و باعث چسبناک شدن آن شود.
پاستیل‌ها در شکل‌های جالب و دوست داشتنی مختلف از جمله خرس، کرم، قورباغه، بطری نوشابه و… به بازار عرضه می‌شوند.
امروزه پاستیل به یکی از محبوب ترین ها خوراکی ها برای همه سنین به خصوص کودکان تبدیل شده است و به اعتقاد بعضی ها اعتیادآور است.
گروهی از متخصصان تغذیه با مصرف پاستیل موافقند و مصرف آن را در حد معمول نه تنها مضر نمی دانند، کلی هم خاصیت و فایده برای آن ذکر می کنند، از جمله:
پاستیل خواص ضدالتهابی دارد و دردهای مفصلی را کاهش می دهد و از ابتلا به پوکی استخوان پیشگیری می کند.
ژلاتین منبعی سرشار از پروتئین است که فرد می تواند با خوردن پاستیل بخشی از این ماده معدنی مورد نیاز برای کارکرد بهینه بدن را تامین کند.
گلایسین موجود در پاستیل سبب تقویت سیستم گوارش و بهینه کردن روند هضم و جذب غذا در بدن می شود.
برخی از متخصصان تغذیه نیز با مصرف پاستیل مخالفند و مضراتی برای آن عنوان می کنند، از جمله:
ژلاتین موجود در پاستیل از نوع ژلاتین حیوانی و ژلاتین پست ترین نوع پروتئین است که پروتئین موجود در آن از پروتئین گوشت، شیر و تخم مرغ بسیار کمتر است و ارزش غذایی بسیار پایینی دارد و برای تامین کلسیم و سایر ریز مغذی های مورد نیاز بدن، منبع خوبی نیست.
خوراکی های شیرینی مانند پاستیل، به دلیل قند زیادی که دارند سبب افزایش ناگهانی قند خون و احساس سیری می شوند اما این احساس فقط حدود نیم ساعت پایدار است چون افزایش قند خون با افزایش ترشح انسولین همراه است و خیلی زود دوباره گرسنگی به سراغ فرد می آید.
پاستیل جزو خوراکی های با ارزش غذایی صفر و پرکالری محسوب می شود و آنچه در این ماده خوراکی، بخصوص در پاستیل به کار رفته بیشتر طعم دهنده و اسانس مصنوعی است که برای سلامت مضر است.
ترکیبات ژلاتینی موجود در پاستیل باعث می شود که آنها به مخاط دهان و دندان ها بچسبند و سبب پوسیدگی دندان ها شوند پس پاستیل را نجوید و اجازه دهید در دهان تان آب شود و بعد از خوردن پاستیل آن سریع مسواک بزنید.
دیدگاهتان را بنویسید